14.Światło w ciemności

Adam nie miał pojęcia, o co chodzi z tym całym chodzeniem Bastiana, ale jedną rzecz mógł powiedzieć z całą pewnością – Bastian zdecydowanie nie miał gustu. Adamowi wystarczyło zamienienie z tą lalą dwóch zdań, żeby się przekonać, że ma kompletnie pusto w głowie. Chociaż… możliwe, że tylko zgrywała taką idiotkę. Dean z IIIb, który chodził z nią do klasy powiedział mu, że Jessica, bo tak miała na imię laska Bastiana, jest raczej bystra. Nie mądra, inteligentna, lecz „raczej” i „bystra”. Adam nie miał pojęcia, dlaczego Dean określił ją w taki właśnie sposób, co chłopak skwitował uśmiechem i krótkim „zobaczysz”.

Więc obserwował. Wyglądali na zwyczajną parę. Zresztą nie tylko on się gapił. Robili to po prostu wszyscy, w końcu kapitan po takim czasie wreszcie pokazał się w szkole z dziewczyną. Do tej pory twierdził, że chce się skupić na futbolu. Nie brakowało mu jednak czasu na to, żeby wciąż zagadywać Tomka, czasami ostentacyjnie ignorując przy tym swoją dziewczynę.

13.Światło w ciemności

Anna śmiała się w niebogłosy, parskając pitą właśnie herbatą na wszystkie strony. Tomek siedział naprzeciwko niej czerwony jak burak i zażenowany jak chyba jeszcze nigdy w życiu.

– Przestań! – warknął do niej. – To naprawdę nie jest zabawne. – Kobieta w ogóle go nie słuchała. Śmiała się tak bardzo, że po jej policzkach płynęły łzy. – Jesteś moim psychologiem! Nie powinnaś się śmiać z tego, co ci mówię.

Ania wystawiła rękę, dając mu znać, żeby umilkł. Wzięła kilka szybkich, w miarę głębokich oddechów, zupełnie jakby szykowała się do rodzenia i nareszcie przestała się śmiać. Gdy jednak spojrzała na Tomka, po chwili znowu parsknęła śmiechem.

– Bardzo zabawne! – burknął, splatając ręce na piersi. Może to było głupie, ale obraził się na nią za to zachowanie. I to ma być psycholog, któremu Kacper płaci, żeby Tomek mu się zwierzał? Ta baba właśnie jawnie się z niego wyśmiewała! Czy nie było jakiegoś kodeksu zawodowego czy czegoś, co regulowałoby jej zachowanie w pracy? – Cieszę się, że chociaż ciebie to bawi.

20.Twarzą w twarz

Patrząc na twarz Billa, nikt by nie powiedział, że w tej właśnie chwili jego brat bliźniak doprowadza go do szału. Bill niemal trząsł się z bezsilnej złości.

Sława przyszła niespodziewanie szybko. Z dnia na dzień stali się rozpoznawalni, trąbiono o nich wszędzie i sypały się propozycje występów nie tylko w Niemczech, ale też wielu innych krajach Europy. Jost niezwykle szybko się ze wszystkim uwinął i kazał im pakować manatki. Wyruszyli w swoją pierwszą trasę koncertowa, która obejmowała aż 58 koncertów. Większość miała się odbyć w Niemczech, ale kilka też w innych krajach. Zaczęły się sesje fotograficzne, wywiady i… imprezy.

Bill właściwie nigdy nie myślał o zostaniu piosenkarzem. Jego marzeniem był modeling, a to, że namiętnie oddawał się pisaniu tekstów, było tylko hobby. Teraz nagle to, co tworzył przez lata, śpiewała połowa dzieciaków w Niemczech i część zagranicą. W jego zespole był Tom Kaulitz – jego brat bliźniak, o którym dowiedział się kilka miesięcy temu i…

12.Światło w ciemności

– Chcesz zobaczyć coś fajnego?

Tomek zamrugał, zdziwiony brakiem powitania i tym, że Tyler od razu przeszedł do rzeczy.

– Uhm… Tyler… Hej, wiesz… To chyba nie najlepszy moment… – wyjąkał Polak. Przymknął oczy, kiedy po raz kolejny usłyszał te dziwne odgłosy z toalety. Chyba dodał więcej tego środka przeczyszczającego niż myślał.

Kacper go zabije.

– Ee… Ok, jasne, ale dostałem szlaban za złe oceny i jestem przez tydzień odcięty od świata. Gwizdnęli mi Internet z komputera i zaraz muszę oddać telefon. Jeśli chcesz zobaczyć coś fajnego, przyjdź jutro do mnie o dwudziestej. I powiedz opiekunowi, że zostaniesz na noc, ok? A, jeszcze jedno. To coś fajnego dotyczy Zacka.